Hey allemaal,

Het is weer enorm lang geleden dat ik wat geschreven heb. Mijn uitstelgedrag is nog steeds aanwezig. Allereerst welkom terug lieve lezers, fijn dat jullie, mijn trouwe fans, nog steeds mijn blog lezen na zo'n lange radiostilte van mijn kant. Oke nou even serieus de afgelopen weken heb ik niet stil gezeten dus ik heb eigenlijk nog best wel veel te vertellen. Ook heb ik in deze tijd de twee tofste dingen gedaan die ik tot nu toe in Australie heb uitgevoerd dus ga er maar even goed voor zitten.

Zondag 30 okt. 10.00am Ik word langzaam wakker en beantwoord wat berichten.
10.10am Ik besluit een keer op te staan en douchen.
10.20am Tijd om lekker te ontbijten met havermout.
...... Oh wacht dit is misschien een beetje te gedetaileerd in dit tempo is de blog pas af als ik weer terug ben in Nederland. Haha nou even serieus Zondag 30 Okt was ik naar Bondi beach gegaan omdat er een heel tof evenement aanwezig was, dit is jaarlijks en wordt Sculpture by the sea genoemd, ik was hiervoor ervanuit gegaan dat ik echte zandsculpturen te zien zou krijgen. Dit bleek niet helemaal het geval. De meeste kunstwerken waren van metaal omringt met een heleboel aziaten. Weet niet of die laatste ook daadwerkelijk bij de kunst hoorde maar je kreeg ze er iedergeval gratis bij, De ene platgedrukt tegen het kunstwerk. De andere poseren met een twee vingers in de lucht en een duckface naast het bordje: Please do not touche the sculptures. dat is hier ongeveer overal zo'n beetje wel het geval, ik doe mijn best maar kan helaas niet altijd garanderen dat ik een foto maak zonder een aziaat. Afijn sommige van de kunstwerken waren erg mooi maar na zo'n anderhalf uur had ik er wel genoeg van en ben ik lekker op het strand gaan liggen terwijl ik naar de surfers aan het kijken was die allemaal gave capriolen uithaalde in de oceaan.

Verder met de studie gaat het ook allemaal goed de daaropvolgende woensdag waren we nog gezellig met de groep wat gaan drinken en zaterdag 5 november was ik naar de Chinese garden of Friendship geweest dat te vinden is bij darling harbour. Ik had besloten hier naar toe te fietsen en nam de scenic route langst de haven wat een prachtig beeld opleverde (zie foto's). Toen ik bijna aangekomen was bij de garden zag ik een paar straatartiesten, die zie je hier vaak vooral in de buurt van de havens waar veel mensen komen, dit was erg vermaakelijk en ben ik dus blijven hangen tot de show was afgelopen. De chinese garden is een kleine tuin die erg mooi is met verschillende gigantische hagedissen erin en een mooie waterval. Het is wel apart dat als je een foto maakt van het mooie rustgevende plaatje dat je altijd de gigantische kantoorpanden op de achtergrond ziet. Dat doet wat af aan de illusie dat ik in china ben, verder kon je daar ook traditionele kleding huren wat veel mensen deden zodat ze ergen hiermee in de tuin op de foto konden best wel heel grappig om te zien. Na deze verkenning door het vriendschappelijke china was ik richting Luders huis gegaan waar hij me had uitgenodigd voor een bbq die zijn huisgenoten hadden georganiseerd. Hij heeft maar liefst 22 huisgenoten dus het is al behoorlijk druk met alleen de mensen. Uiteindelijk kon hij er niet optijd zijn, maar omdat ik al aangekomen was dacht: Sacha niet zo moeilijk doen stap gewoon dapper dit huis binnen, bedoel wat is het ergste dat kan gebeuren? Ik kan natuurlijk enorm naar rook stinken aan het einde van de avond.. Dus ik kwam een beetje awkward met mijn pak worstjes binnen gelopen, met waar moet ik deze laten en wie heeft de bbq georganiseerd. De eerste persoon waar ik tegen begon te praten wist me na 5 minuten te onderbreken om te zeggen dat hij hier niet woonde, wel dat schoot lekker op. Gelukkig kwam ik een paar andere huisgenoten tegen waar ik het verder de rest van de avond heel gezellig mee gehad heb. Luders zelf kwam pas tegen 10.00pm een keertje op de bbq aanzetten ipv de afgesproken 6.00pm. Haha maar ik had me prima vermaakt en het werd al weer tijd om naar huis te fietsen aangezien dit toch ook nog wel een tijdje zou duren. Ja reistijden beginnen hier pas bij een half uur. :P
Zondag was ik uitgenodig door een van zijn huisgenoten om te gaan vissen en ik vind vissen niet eens leuk maar had toch ja gezegd omdat ik blijkbaar heel slecht nee kan zeggen als ik overvallen word. Lekker handig. Die dag was echt heel ongemakkelijk en awkward voor mij aangezien de persoon in kwestie een beetje teveel in mijn personal space kwam. Ik kan dit lastig uitleggen maar laten we het er maar op houden dat ik blij was weer thuis te zijn en niet meer met die persoon heb afgesproken. Verder niks gebeurd hoor wil het niet mysterieus maken ofzo maar zelfs aan mijn fantastisch uitdrukkende schrijfskills zit een limiet.:P

Oke nou vliegen we even vooruit naar een voor mij ontzettend leuk weekend. Zaterdag 12 november was ik gaan shoppen. Ja echt wel helemaal voluit remmen los shoppen in een outlet factory. Ik kwam terug met een fantastische buit. 2 bikini's, 2 jurken, een pet, een broek en ... Oh wacht dat was het al weer. hehe kon toch minder vinden dan ik dacht. Ach was wel een zeer vermakelijke dag en aangezien het meer dan 30 graden was buiten vond ik het niet heel vervelend om in een koel winkelcentrum te hangen. Ja mensen ik weet het het is daar 4 graden ik moet niet zeuren. Nou geloof me er is ook zo iets als te heet. Als het hier 24 graden is voelt het al warmer dan 30 graden in Nederland, dus het zou zomaar kunnen dat als je op een gegevend moment helemaal niets meer van me hoort ik waarschijnlijk gewoon gesmolten ben...
Oke nou het echte leuke moment van dit weekend. Zondag stond ik vroeg op, ja weer vroeger dan normaal doordeweeks, jeez die hitte zorgt ervoor dat ik echt rare dingen doe hier... Luders en ik hadden afgesproken om die dag naar Morisset Park te gaan, dit is ongeveer 2.5 uur met de trein. Nou de dag begon al goed. Ik stond keurig op tijd op de bus te wachten terwijl ik mij realiseerde dat mijn tas wel erg verdragelijk licht was...Oh nee camera vergeten, korte discussie in mijn hoofd, wel meenemen, niet meenemen, wel, niet, wel oke vlug rennen naar huis camera pakken en oh bus missen... De eerstvolgende bus zou al weer te laat gaan om de trein te halen, er was dus nog maar een optie en dat was naar het dichtstbijzijnde treinstation rennen, ik had namelijk al eens eerder de trein gemist toen ik met Luders naar het royal national park ging dus dat kon ik natuurlijk niet nog een keer maken. Oke hoeveel minuten heb ik nog: 11 minuten, hoe lang is het lopen.. Oh 10 min. Oke dat wordt flink sprinten dan, heuvel op heuvel af. Ben er bijna vergeet de 27 graden warmte die je omringt. pfff Ja net gehaald, vlug Luders bellen dat ik een iets andere trein pak. Uiteindelijk toch dus gehaald en de treinrit was ontzettend mooi. We reden op een gegeven moment over een meer omringd door bergen. Wat is Australie toch een ontzettend mooi land en zo grappig om te zien dat de mensen hier het zo gewoon beschouwen. De meeste kijken een film of zitten op hun telefoon ipv dat ze naar het prachtige landschap om hun heen kijken. Haha ik heb straks waarschijnlijk al meer van australie gezien dan de gemiddelde australier. Eenmaal aangekomen op morisset station zijn we door een bos richting de picknick plaats gelopen. Dit bos zag er ontzettend gaaf uit aangezien een groot deel van de bomen volledig zwart waren van as, heel waarschijnlijk niet super lang geleden dat hier een flinke bosbrand had gewoet. We vonden ook midden in het bos een verbrande auto waarbij zelfs het glas volledig gesmolten was. Pap ik heb speciaal voor jou een foto genomen met de auto ;). Oke laat ik nu maar eens vertellen waarom vandaag zo speciaal was, waarom we besloten even 2.5 uur enkele reis te maken om naar een speciale picknick plaats te gaan. Deze locatie stond er namelijk om bekend om de loslopende kangoeroes. Ja echt wilde kangoeroes die je kan knuffelen als je voorzichtig bent. We hadden gehoord dat ze helemaal gek zijn op wortelen en bananen. Dus gewapend met een banaan liepen we een klein stukje het bos in waar we al meteen meerde kangoeroes zagen. Het probleem is dat de verhouding kangoeoroe toerist een klein beetje afweek, gemiddeld 10 toeristen per kangoeroe. Zo kan je natuurlijk toch geen mooie foto maken, bovendien zijn de meeste mensen nogal lomp en onvoorspelbaar waardoor we die niet vertrouwde en dus niet zeker wisten hoe de kangoeroes hier op zouden reageren. We besloten dus wat verder het bos in te trekken om een toeristloze kangoeroe te vinden. Haha ja ik zie mijzelf niet als een toerist erg hypocriet ik weet het.(A). Al snel zagen we een kangoeroe die wat lastig te benaderen was maar een vrij kleine daar in de buurt was wel beter te benaderen en die heb ik een beetje banaan gevoerd. Aaien lukte nog niet helemaal daar was deze wat te schuw voor. Even verderop zagen we een grote gespierde reus en nog iets verder de eerste mama kangoeroe van vandaag. Wat een tof gezegd zeg met zo'n baby kangoeroe in de buidel. Na een paar foto's van zich te hebben laten maken vond mama het wel weer genoeg. Nou dachten wij dus even de jackpot gewonnen te hebben maar goh wat zat ik daar naast zeg. Na een tijdje gerelaxed te hebben in het gras besloten we ons maar bij de groepjes toeristen aan te sluiten en een paar lieve kangoeroes te aaien, niet te groot want dat voelt iets veiliger aangezien het toch wilde dieren zijn. Wat zijn kangoeroes zacht zeg, dat had ik totaal niet verwacht, het is net alsof je een pluizig konijn of kitten aait. Na een tijdje besloten we naar huis te gaan, gelukkig moesten we nog allebei naar de wc waardoor we richting een meer liepen en aangezien het weer 30 graden was vond ik het wel een goed idee om hier toch nog even in te 'zwemmen' was meer een beetje afkoelen omdat het water vol met planten zat en ik niet zo goed wist wat ik kon verwachten. Ik ben zo blij dat we dat uiteindelijk gedaan hebben, hierdoor gingen we namelijk pas om 6.00pm naar huis wat betekende dat het gebied zo'n beetje uitgestorven was. Toen we terugliepen zagen we al gauw hele groepen van wel meer dan 50 kangoeroes staan zo gaaf, ik heb er een paar gefilmd, helaas door mijn fantastische skills is het beeld nog al wiebelig maar ik denk dat jullie het nog steeds wel tof zullen vinden. Ik zal dit filmpje op facebook posten want volgens mij is dit niet mogelijk op de blog. Nog iets ontzettend tofs was dat deze kangoeroes ook daadwerkelijk hongerig waren, terwijl de paar die we zagen in de middag nauwelijk aten. Luders had een wortel in zijn hand en van 20 meter kwam er ineens een kangoeroe op ons afgesprongen, een beetje angstig stond ik daar aangezien ik niet zeker wist of die wilde eten of ons aanviel. Gelukkig bleek hij het op de wortel gemunt te hebben en sloeg deze met zijn voorpoot zo een paar keer uit luders hand voordat hij hem accepteerde. Even later kwamen er nog 2 waarvan twee moeders. Een met een echt jong kindje nog zo schattig. We waren er maar rustig bij gaan zitten terwijl ze om ons heen huppelde. Ik heb een behoorlijke tijd ze geknuffeld en eentje legde zelfs voorzichtig zijn voorpoot op mijn hand terwijl die aan de wortel die ik vasthield zat te knagen. Dit was werkelijk een heel bijzondere ervaring. 's Avonds kwamen we pas heel laat thuis en kon ik echt mijn ogen niet meer openhouden, maar dat was toch wel een van de mooiste dagen die ik tot nu toe in Australie heb meegemaakt.

Dit weekend was het laatste weekend dat Luders er nog was omdat hij nu klaar is met zijn stage. Zaterdag zijn ben ik samen met hem en Lei, mijn supervisor, naar de spinnen expositie gegaan in het australian museum. Dit was best wel tof en we hebben hier ons prima vermaakt, waar Lei mij af en toe probeerde te foppen door te doen alsof er een spin over me heen kroop. Haha ik ben naief maar niet zo naief. We zitten elkaar eigenlijk altijd wel te plagen ook in het lab, ben wel heel blij met mijn supervisor.:) Daarna ben ik nog even met Luders naar het Queen victory building gegaan, een prachtige shopping mall, waar we een mooie indiana jones hoed voor hem hebben gevonden die hij nog graag wilde. Vandaag was ik samen met Luders uitgenodigd door David een postdoc in de groep om te gaan snorkelen. We hadden om 1.30pm bij Coogee Beach afgesproken en ik was daarvoor toch nog maar even een wetsuit gaan huren omdat ik dacht dat het anders te koud zou worden, jeej goed gedacht was behoorlijk frisjes maar ik had het heerlijk warm. Het was onzettend tof om te snorkelen en de vissen zo te zien. Ik heb denk ik wel meer dan anderhalfuur onder water zitten turen. Het is eigenlijk zoiets als vissen tv kijken, lekker relaxend. Eerst moet je wel even dat paniekerige gevoel van het ademen van je afzetten en daarna gaat het prima. Door het wetsuit bleef ik zelfs zo goed drijven dat mijn voeten elke keer uit het water kwamen wat zelfs een beetje lastig zwemmen was. Gelukkig kon je de vissen al op 4 meter van de kust zien dus kon ik gewoon lekker meedobberen met de vissen. Eigenlijk best grappig had daar nooit zo overnagedacht maar de vissen bewegen ook onderwater mee met de stroming van de golven. Ik heb ontzettend veel verschillende vissen gezien en zelfs krabben, maar de meest indrukwekkende was de meer dan 1 meter lange blue Groper. Zo tof kleine zebravisjes zwommen de hele tijd met hem mee, waarschijnlijk omdat het zo'n mooie bodyguard is. Snorkelen werkt echt heel kalmerend en ook wel stiekem best verslavend. Ik ga sowieso nog een keer :). Maar voor de volgende keer maar even een wetsuit tweedehands op de kop tikken want huren elke keer wordt veel te duur.

Zo als jullie het tot het einde hebben kunnen volhouden met dit lange verhaal zijn jullie weer helemaal op de hoogte van mijn avonturen hier in Australie. :) Tot de volgende keer, zal proberen mijn uitstelgedrag wat onder controle te krijgen.

Dikke knuffel vanuit het zonnige Australie.

XOXO Sacha