Hey allemaal.

Het was wel even wennen toen Tony weg ging, voor het eerst helemaal alleen, vooral de eerste dag was zwaar, omdat we ook de auto hadden ingeleverd voelde ik me nogal gehandicapt en eenzaam. Ik was nu ook voor het allereerst in een hostel en ook dat was even wennen. De volgende dag ging het al een stuk beter en ben ik na even lekker uitgeslapen te hebben richting de lagoon van Cairns gegaan, want het was weer erg warm met 33.6 graden en een luchtvochtigheid van 85 %. Ik heb die dag nog een beetje wat winkeltjes bekeken maar verder niet veel bijzonders. De volgende dag werd er een pool toernooitje georganiseerd waar ik gezellig aan mee deed, bakte er niets van en lag er na een potje meteen al uit, maar heb me toch vermaakt. Verder ging mijn kamergenootje samen met wat vrienden die ze had ontmoet naar de Josiphine watervallen, ik vroeg of ik mee kon aangezien je daar alleen maar per auto kan komen en dat was geen probleem. Deze watervallen liggen ongeveer een uur rijden ten zuiden van Cairns en Tony en ik wilde hier graag heen maar hadden hier uiteindelijk helaas geen tijd voor. Heerlijk koel was het water ook weer en er was een schuin plateau wat geweldig leuk diende als glijbaan, super tof. Er was ook een groep jongens die lekker aan het rotzooien waren, elkaar pootje haaken en de glijbaan afduwen, of gewoon surfend het plateau af, super tof maar niet geheel zonder risico natuurlijk. Ach zorgde wel voor het nodige vermaak ;). De volgende dag heb ik niet heel veel gedaan maar wel genoten 's avonds van een heerlijke bbq georganiseerd door het hostel.

Mijn allerlaatste dag in Cairns had ik een tour geboekt naar Kuranda village, hier was ik vervolgens met de scenic railway heen gegaan die een leuk uitzicht gaf over het stadje en door het regenwoud liep. Het bijzondere was vooral hoe het spoor was aangelegd. In die tijd werd alles met de hand gedaan en als je aan het spoor wilde werken moest je zorgen voor je eigen materialen. Het spoor is uiteindelijk 37 km lang en gaat daarbij door 15 tunnels en over 37 bruggen, allemaal dus met de hand gebouwd, een project dat wel 7 jaar in beslag genomen heeft. Destijds was dit de redding van Cairns aangezien dit stadje een beetje leegliep, en de rede voor dit gigantische project.... Goud, hoe kan het ook anders. In het museumpje bij rainforest station (eerste station vanuit Cairns centraal) is een artikel te lezen hoe de trein ooit is beroofd, erg vakkundig gedaan, heb hier een foto van genomen en zet dit misschien nog wel eens online, mocht dit niet het geval zijn en je bent geiteresseerd in dit verhaal laat dan even weten dan stuur ik het wel via whatsapp of email. Eenmaal in Kuranda aangekomen, een dorpje midden in het regenwoud, zit wel een groot stuk open ruimte omheen, ben ik eerst een beetje rondgelopen door het plaatstje waar ze van allerlei souviniertjes en snuisterijen hebben. Toen ik een aborignal art winkel binnenliep heb ik een praatje gemaakt met een nogal snobistisch jongen die uiteraard vond dat de kunst die ik en Tony hadden gezien in Arlie beach (vorige verhaal) niet echt was omdat het samenvoegen van twee culturen eigenlijk een schreeuw om identiteit is voor de zuiderlingen die niet echt een eigen cultuur hebben. Als je het zo zou stellen vind ik aboriginal kunst sowieso niet echt want de echte kunst was op rotsen, doeken zijn nog maar relatief nieuw vanuit de jaren 70 waarbij westerlingen aboriginals een doek en een kwast hadden gegeven om te vragen of ze het ook daar hun kunst op konden uitoefenen. Er is hier ook veel uitbating dus het allerbeste wat je kan doen als je graag aborignal kunst wil kopen is van een echte aboriginal dan weet je te minste zeker dat de kunstenaar een eerlijk bedrag krijgt van zijn bijzondere werk.

Vanuit hier ben ik maar zo snel mogelijk beleefd weer doorgelopen richting het informatie centrum waar toevallig een nederlandse man werkte, vanuit hier 10% korting gekregen voor de vlindertuin waar ik en prachtige rondleiding heb gekregen en een gigantische dikke rups van wel 15 cm heb gezien, de gene uit Alice in wonderland. Eigenlijk was ik van plan om nog een mooie wandeling te lopen door het regenwoud, maar terwijl ik rustig mijn lunch zat op te eten kreeg ik wat entertainment. Een chinese man was met een boemrang aan het gooien en die bleef in een boom hangen. Zo begon het, eerst staarde hij een volle minuut naar die boemrang, gaf een trap tegen de boom, en begon weer met staren. Dit ritueel herhaalde zich een paar keer tot hij vervolgen weg liep. 5 Minuten later kwam hij weer terug met een dweil, een verwoede poging om de boemrang eruit te tikken leidde tot niets, aangezien de boemrang te hoog in de boom zit. Een aboriginal jongen (zitten daar in hele groepen) kreeg denk ik medelijden en is in de boom geklommen om de boemrang eruit te halen. Vervolgens wilde de chinese man de jongen keurig bedanken met wat geld, en kwam erachter dat dit niets had, liep naar vrouwlief legde het verhaal uit en kreeg wat geld wat hij als dankbaarheid overhandigde aan de jongen. Toen hij weer begon met boemrang werpen kwam er een andere aboriginal naar hem toe die hem de techniek begon uit te leggen. Nieuwsgierig ben ik daar naar toe gelopen en heb ik vervolgens een praatje met hem gemaakt. Zijn naam heb ik niet onthouden, de betekenis echter wel; Krokodil was zijn naam. We hebben een tijdje gebabbeld en op een gegeven moment zei hij dat als ik een boemrang had hij het me wel kon leren. Dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen, leren boemrang gooien van een echte aboriginal is wel echt tof. Vlug naar de winkel gegaan en een returning boemrang gekocht, flink geoefend en de boemrang wel redelijk beschadigd maar aan het einde ging het toch wel een stuk beter. Helaas bleek ondanks dat de winkeleigenaar zei dat het een goede returningboemrang was dit een chinese te zijn, wat inhoud dat het bestaat uit op elkaar geplakt triplex. Lang niet zo goed dus. Voor een echt goede verwezen ze mij naar een winkeltje verderop van een echt Aboriginal genaamd Jimmie. Hier heb ik een prachtige boemrang gekocht en ben ik een tijdje in gesprek geraakt met Jim. Hij bleek vroeger een nederlandse vriendin te hebben en heeft dus zelfs een tijdje in nederland gewoond. Hij had het erover dat hij misschien in Juli een didgeridoo tour zou houden en dan ook waarschijnlijk in Nederland zou spelen. Ben benieuwd. Anyway hij vertelde me wat de betekenis is van de dieren op de boemrang. Kangoeroes en Guanna's zijn voor mannen, een vogelbekdier betekend dat je in een relatie bent en is dus eigenlijk het gekozen dier voor vrouwen en dan was er nog de krokodil, de stamleider. Uiteraard voelde ik mij zeer aangetrokken tot het laatste dus heb dan ook lekker een krokodil gekocht :D. Na dit avontuur ben ik via de skyrail terug gegaan, kabelbaan, waar ik twee keer uitgestapt ben en zo een boardwalk heb gedaan op de aangegeven plaatsen waaronder de Baron falls (niet zo indrukwekkend als het al 5 jaar niet zoveel heeft geregend). De volgende ochtend vroeg was het al weer tijd om het vliegtuig te pakken richting Alice springs. Ik was echt bang dat het verschrikkelijk heet zou worden omdat het daar 40+ graden was, maar gelukkig omdat de luchtvochtigheid hier zoveel lager was, was het ondanks dat het warm was veel beter te doen dan ik van te voren had verwacht. Vanuit de luchthaven ging er een transferbusje waarmee ik naar Alice's secrect inn werd gebracht. Hier had ik meteen al aansprak met een aantal andere meiden die met dezelfde transfer mee waren gekomen. Met een duits meisje (Jenna) klikte het erg goed dus daar ben ik een groot deel van de dag mee opgetrokken. In Alice springs is er eigenlijk niet heel veel te doen, het is een best wel crimineel plaatsje, mede omdat de aboriginal hier eigenlijk heel ongelukkig zijn en aan de alcohol en drugs zijn geslagen, erg triest. Bovendien kan hun lichaam helemaal niet tegen de alcohol wat niet precies helpt. Mensen zijn hier nogal rasistisch, mensen negeren aboriginals gewoon. Zo ontmoeten ik een jongen in het hostel die ook uit Alice springs kwam genaamd Red. Hij viel nog wel mee, maar hij had nog niet eens door dat hij ook rasistisch was. Aboriginals gaan hier namelijk naar aparte scholen, hebben aparte wijken en zelfs aparte bars. Vreemd he dat inburgering zo moeizaam verloopt. Het meest sneue vind ik nog wel dat de overheid gewoon heeft bepaald dat ze hun eigen leefstijl niet mogen aanhouden omdat zij denken dat hoe wij leven beter voor ze is. Zo zijn er huizen voor ze gebouwd waar ze vervolgens echt niet weten hoe ze daar mee om moeten gaan dus steken ze een kampvuur aan in het huis. Verder vertelde Red dat ze het zo slecht nog niet hadden omdat ze veel meer fondsen kregen dan de rest. Totaal niet interessant natuurlijk aangezien geld voor hun helemaal niet zo belangrijk is. Door dit grote verschil en de ongelukkigheid van de aboriginals zijn ze nogal baldadig en geweldadig. Veel plekken kun je dus beter maar niet komen. Verder was hij wel aardig hoor, is gewoon hoe iedereen hier wordt opgevoed. 's Avonds ben ik met Jenna en Red naar de Anzec hill gegaan, hier heb ik een van de allermooiste zonsondergangs ooit gezien waarbij de hemel vuurrood kleurde. Nog een tijdje met Jenna en Red gepraat waarbij Red de gekste verhalen had, niet de braafste persoon ooit laten we maar zeggen, wel zeer vermaakelijk. En Jenna vertelde nog een raar weetje, *geschikt vanaf 18+* namelijk kangoeroes hebben volgens haar 3 vagina's, waarvan 1 neppe voor het mannentje dat ze niet geschikt vinden. Waarom ze dan vervolgens twee echt hebben blijft mij een raadsel, meer kans op bevruchting zou ik dan maar zeggen, raar he :P. De volgende dag zou mijn tour van Alice Springs naar Adelaide beginnen. Jenna deed iets soortgelijks maar een kortere tour van 3 dagen die ook weer eindigde in Alice Springs.

Hier laat ik het dan even bij!

Tot de volgende keer en dikke knuffel,

Sacha