Hallo allemaal,

3 Januari was het dan zo ver, we zouden onze campervan ophalen om het machtige Australie te verkennen. Nadat we de campervan hadden en alle spullen een plekje hadden gegeven konden we dan beginnen met onze reis. Onze eerste stop was Morisset Park. Dit ligt ongeveer een anderhalf uur rijden van Syndey af. Hier was ik al eens eerder geweest met Luders waar we toen al die gave kangoeroes hadden gezien. Gelukkig voor Tony, en mij natuurlijk ook, waren er bij aankomst meteen een aantal kangoeroes die wel zin hadden in een banaan. Er was er zelfs eentje zo hongerig dat die nadat de banaan op was gewoon begon aan de schil. :p Verderop zagen we een mama kangoeroe met zo'n kleintje dat het alleen nog maar bij mama dronk. Wat we regelmatig te zien kregen. Daardoor heb ik een stukje van de binnnenkant van de buidel kunnen zien wat er best wel raar uitziet. Nadat de baby genoeg gedronken had ging het wat spelen door als een speedy conzales van links naar rechts te hoppen over grote omgevallen bomen heen, altijd binnen 15 meter afstand van mama blijvend natuurlijk. Omdat we nog niet echt doorhadden hoe het vinden van een camping werkte in Australie en er al gauw achterkwamen dat deze campings vaak maar tot 4 pm te bereiken zijn (was al 6 pm) hadden we besloten een stuk van de route af te wijken richting een gratis kampeerplek in een state forest vlak bij watagans national park. Om hier te komen moesten we een primitief kronkelend zandweggetje op dat ons omhoog naar boven begleiden. Onderweg zagen we nog een ander soort kangoeroe (een swamp walleby), helaas heb ik daar geen foto's van kunnen maken. De camping zelf lag in een dikke bebossing met een soort primitive wc waar een gat in de grond onderzat. Verder wel goed onderhouden want het werd dagelijks schoongestraald met water. De eerste nacht in onze campervan beviel wel redelijk goed en de locatie was ontzettend donker wat slapen natuurlijk bevorderd. :)

De volgende dag gingen we al weer vroeg opgweg richting Newcastle. Hier zijn we naar het strand gereden en vanuit daar een stukje langs de kust gewandeld richting het fort. Hierboven hadden we een schitterend uitzicht over Newcastle en waren we omringt door kanonnen. Onze volgende stop was Port Stephans, dit is een schitterende regio met kans op het spotten van wilde koala's, wanhopig hebben we gezocht in verschillende bomen maar helaas het enige wat we gevonden hebben is een koala boom (ecalyptus). Al zoekend vanuit de auto zijn we richting de haven van port stephans gereden waar we heerlijk hebben gezwommen in het heldere water, zonder gigantische golven. Ook het strand wordt duidelijk steeds fijner, waar in Sydney het zand aan je vast plakt en je al verwoedt schrobbend onder de douche die laatste zandresten probeert te verwijderen, is het zand hier heel fijn en zacht en kan je het zodra het droog is zo van je af vegen. 's Avonds hebben wij overnacht op een simpele camping in Bulahdelah.

5 Januari zijn we richting Port Macquarie gegaan. Hier hadden we gezien dat je op een kameel langs het strand kon rijden. Het strand was op de kameelhouderij na vrijwel verlaten. Dit valt mij wel meer op, maar op veel plekken kan je niet zwemmen vanwege het rif of is er geen lifeguard aanwezig wat zwemmen behoorlijk onverstandig maakt. Het kameel hobbelen was heel erg tof. je beweegt niet van voor naar achter zoals op een paard maar van links naar rechts, waar de kameel namelijk twee voeten aan een kant tegelijkertijd beweegt. Na deze fantastische ervaring waarbij de kameel ook eens stukje door de zee heeft gelopen gingen we opweg naar het koala hospital. Hier kregen we een uitleg van de vrijwillegers, hoe ze de koala's redden en weer terug uitzetten in de natuur, waarbij locatie extreem belangrijk is omdat koala's een vaste plek voor het halen van hun voedsel hebben. Ook kregen we een aantal koala's te zien die daar permanent een plekje hebben, omdat ze chronisch ziek zijn of te zwaar verwond bij een ongeluk. Geen zorgen alle koala's zien er goed uit, maar hebben vooral hulp nodig met voedsel verkrijgen. Na deze rondleiding door het koala hospital ging onze reis weer verder noordwaards, waar we uiteindelijk zijn neergestreken op een camping in west Kempsey.

De volgende dag ging onze reis verder naar Coffs harbour, we hadden namelijk een tip gekregen van de kamelenman dat hier een dutch village zou zijn. Jullie snappen natuurlijk wel na maanden niet meer in Nederland te wonen deze echt hollander toch wel naar een kroketje snakt. Hier heb ik van een heerlijk kroketje kunnen smullen. Er was ook nog ander nederlands voedsel te koop zoals drop (35 dollar) en vlokken (10 dollar), je begrijpt natuurlijk wel dat voor deze astronomische prijzen wij Nederlanders deze maar gewoon naast ons neer leggen en vervolgens maar op een (gratis) houtje bijten. Verder was er nog een soort mini madurodam met wat bekende nederlandse gebouwen wat best wel grapig was om te zien. Vooral omdat de meeste dorpen werden geteiserd door zonnende hagedissen van wel 30 cm, op schaal toch wel gigantische monsters te noemen. Vanuit Coffs harbour wilde we graag zoveel mogelijk afstand maken richting het noorden en onderwerg wilde wij nog even een door onze app (wikicamps, staan alle campings met prijzen in) aanbevolen uitzicht meepakken bij de sealy lookout. Onderweg naar boven dachten we even gauw in de berm te gaan staan om wat kiekjes te schieten. Dit liep echter iets anders nadat onze van niet meer uit de modder wilde komen. Gelukkig met wat hulp van een tourist die daar al stond en wat behulpzame voorbijgangers die meteen uit de auto sprongen zijn we uiteindelijk uit de modder gekomen, maar niet nadat ik (achter het stuur) Tony (duwend achter de auto) nog lekker een modder douche had gegeven :P. Het uitzicht was trouwens inderdaad erg prachtig vanaf de aangelegde sky pier. Die avond hebben we als echte survivalers op een rest area langs de pacific highway gekampeerd ter hoogte van Glenugie. Een erg mooie plek die uitkeek over een bebost weiland. Bij aankomst werden we meteen begroet door een prachtig vogeltje met een blauwe kop. En nadat het wat begon te schemeren zagen we ook een kudde kangoeroes verderop in het veld die steeds dichter bij kwamen. Al met al geen slechte plek, helemaal voor noppes.

7 Januari Ging de reis verder richting het relaxte surfersstadje Yamba. Hier had ik gelezen dat je heerlijk ijs kon halen bij de icecreamery, wat bij nadere inspectie inderdaad bleek te kloppen. We zijn nog wat door dit stadje heen gelopen wat een heerlijke chille vibe uitstraalde, niks haasten gewoon rustig aan en surfen. Hier hebben we een lekker dagje doorgebracht op na mijn mening een van de beste stranden van Australie. Het water was heerlijk qua temperatuur en ontzettend helder een soort bounty strand gevoel. De golven waren hier niet zo sterk dus konden we redelijk ver de zee in en dan bij de wat hogere golven mee terug bodysurfen, heel erg leuk om te doen. 's Avonds zijn we al richting een camping in Byron bay gegaan waar we een nogal rommelige camping hebben gevonden die relatief erg duur was. Tony heeft nog vuistgrote spin gevonden in de doucheruimte waarvan hij hoopte dat deze een argeloze voorbijganger liet schrikken.

De volgende dag in Byron bay hadden we de van geparkeerd bij de vuurtoren bovenaan de berg. Hier had je een prachtig uitzicht over Byron bay en we kregen ook nog een rondleiding in de vuurtoren waarbij we eindigde in het topje waar het licht zat. Dit ligt bestond uit gigantische driehoekige kristallen die samen wel 4500 kg wogen. Het is zelfs zo sterk dat het vanag 50 km te zien is, terwijl de zeehorizon op zo'n 44 km ligt. De man vertelde ons ook dat het erg belangrijk is dat het kristal dat het licht reflecteerd overdag blijft draaien, omdat het anders als een gigantisch vergrootglas zou werken en een bosbrand zou kunnen veroorzaken. Terwijl we hier uitkeken over de prachtige baai van byron bay kregen we als tip om de kust via kayak te verkennen. Na eindelijk een parkeerplek gevonden te hebben, ja byron bay staat echt bomvol auto's en mist toch wel een beetje die relaxede vibe van het yamba stadje, hadden we geinformeerd bij een zeekayak stand. Al gauw bleek dat ze allemaal tot er met dinsdag middag volgeboekt zouden zijn (het was zondag), maar we konden altijd proberen te blijven wachten en als er dan mensen niet op zouden komen dagen konden wij wel mee. Zo gezegd zo gedaan en warempel er kwamen 2 personen niet opdagen wat voor ons toch wel een gelukje was. Eerst kregen we wat instructies hoe we moesten peddelen en hoe we de eerste golven die op het strand crashen moesten overwinnen, moraal van het verhaal peddel recht op golven af, want schuin staan betekend onder water gaan. Dit hadden we goed volbrachten en we waren een van de eerste die in de zee waren, al gauw zagen we onze eerste zeeschildpad. En toen we eenmaal met de hele groep wat verder de zee inpeddelde kwamen we ook al gauw een groepje zwemmende dolfijnen tegen. Deze hebben we toch van ongeveer 10 meter afstand gezien. Hier leerde wij dat dolfijnen graag in een gebied met golven zitten, volgens mij omdat het leuk is om uit de golven te schieten. De terugweg was wat moeizamer aangezien de zee wat ruiger was geworden werd ik toch wel redelijk zeeziek. Gelukkig mochten we als eerste de golf terug pakken (maar 1 kayak per golf anders word het botsen). Ook nu weer moesten we zorgen dat we recht op de golf stonden en naar achterleunde zodat de kayak niet zou omslaan. Echter onze golf was zo groot en we kwamen een klein beetje schuin te liggen, waardoor we omsloegen... dan maar terugzwemmen met onze reddingsvesten om en een van de begleiders onze kayak laten redden en terugpeddelen. Al met al een hele leuke dag en toch maar mooi 3 uur zeekayak ervaring. 's Avonds zijn we richting Beenleigh gegaan wat ongeveer een half uur van Brisbane afligt waar we onze eerste nacht in Queensland hebben doorgebracht.

Vandaag hebben we een bed en breakfast gehuurd in Brisbane (met zwembad :D). Aangezien we nu in Queensland zijn en ze hier niet aan zomertijd doen is er nu maar weer 9 uur tijdverschil tussen hier en Nederland. Hier kwamen we gauw achter vanwege een tijdsverschil met inchecken (A). De vorige huurders waren de kamer nog niet uit, maar voor ons was dat niet zo'n probleem want dat gaf ons toch weer een extra uurtje om Brisbane te verkennen. Vanuit de BnB zijn we met de bus richting het centrum gegaan. Wat meteen opvalt hier is dat de bussen hier als een soort metro fungeren, waarbij ze hun eigen aangelegde banen hebben met stations, Lekker snel dus. In het centrum aangekomen hadden we ons aangemeld voor een gratis tour bij het touristen centrum en hebben zo een heleboel vroegere parlements gebouwen afgegaan die nu een andere bestemming hebben gekregen. Zo ook een goverments gebouw dat destijds het grootste gebouw van Brisbane was, maar uiteindelijk weer vervangen werd door een ander gebouw omdat dit gigantische gebouw niet gigantisch genoeg was voor die oh zo belangrijke balzaal. Nou we zijn binnengeweest en ik zou zeggen knok er een muurtje tussenuit en je hebt je oh zo gewenste balzaal. Na deze rondleiding hebben we nog even door de botanische tuinen gestruind en zijn we daarna overgestoken naar south bank. Dit is een prachtige promenade aan de zuidkant van de rivier waar hele mooie parken zijn neergeplant, waaronder ook een klein regenwoud en een suptropische zwemparadijs. Helaas hadden wij onze zwemkleding niet mee anders hadden we wel even gebruik gemaakt van dit ingebouwde ministrand. Wat mij vooral heel erg opvalt is dat Brisbane heel erg veel hoge gebouwen maakt die random verspreid staan over de stad, waardoor ze naast die lagere gebouwen nog veel groter lijken. Nu lekker een rustig avondje en morgen gaan we richting het koala park.

Tot de volgende keer. Dikke knuffel Tony en Sacha.