Cricket en strand
Hallo allemaal,
Ik ben nu al anderhalve week klaar met mijn internship. De laatste weken van het project was toch nog best wel flink stressen en pittig, dus ik heb wel een aantal weekenden doorgewerkt om toch alles optijd af te krijgen. Gelukkig heb ik alles kunnen afronden zoals gepland, helaas moet ik toch nog wel werken aan mijn verslag als ik weer in Nederland ben aangezien ik nog wat experimentele data krijg van een collaboratie instituut in Southampton.
Jullie begrijpen daarom vast wel dat ik de afgelopen weken natuurlijk niet heel veel heb kunnen doen doordat ik zo hard aan het werk was. :p Gelukkig voor jullie heb ik nog wel het een en ander gedaan anders zou dit wel een heel saaie blog worden. Zondag 27 november was ik samen met Jade naar het Royal national park gereden. Het idee was dat we eens een kijkje gingen nemen bij de befaamde wedding cake rock. Echter pakte het iets anders uit aangezien we uiteindelijk zo'n 40 km verderop hadden geparkeerd. Ach ja wie wil die rots dan ook zien het is toch maar een witte gladde rots die je doet denken aan een lekkere smeuige cake... Zo zie je maar weer door niet naar deze rots te gaan heb ik mijzelf toch weer mooi wat calorietjes en dollars bespaard omdat ik nu niet smachten naar een stuk taart. Alhoewel al schrijfend begin ik toch wel steeds meer zin te krijgen in een stuk taart. Gelukkig ben ik nog steeds best wel lui van persoonlijkheid en die 100 meter richting de supermarkt weerhoudt mij prima van mijn taartjes aandrang nu. (A) Haha gelukkig was de wandeling die we nu deden ook erg mooi. Deze ging richting eagle rock, ik begin toch echt wel te vermoeden dat die adelaar die je in deze rots kan zien er niet natuurlijk in gesleten is. Maarja kan me moeilijk voorstellen dat de adelaars die daar rond vliegen zo ijdel zijn dat ze een stambeeld van zichzelf gemaakt hebben dus het zal dan toch wel natuurlijk geweest moeten zijn. ;P De hike was heel gaaf beginnend bij het strand en dan ineens een behoorlijke klim met wie weet hoeveel treden in een soort amazone gevoel bedekt bos. We zijn prachtige beekjes en inkijken richting de oceaan tegengekomen en ik heb zelfs een echte adelaar gezien. Ik bedoel als ik zo'n 20 x inzoom op mijn camera kan ik echt wel die adelaar uit die pixelblokjes halen... Tja hij kwam niet echt dichterbij denk een beetje cameraschuw. Al met al hebben we die dag toch iets van 13.5 km afgelegd, we konden weer trots zijn.
Vrijdag 2 december was de jaarlijkse kerst lunch van de Universiteit en ik had mij daarvoor opgegeven. De echte diehards konden voor de lunch nog mee doen met een spelletje cricket. Een nationale belangrijke sport hier. Ik had dit nog nooit gespeeld dus ik kende de regels amper. De avond ervoor hadden we wel een beetje geoefend met het bowlen (pitchen) en batten (slaan) dus ik wist een beetje wat ik kon verwachten. Blijkbaar als de bowler de bal gooit moet deze eerst een keer op de grond stuiteren en je hebt twee batters die heen en weer rennen, best ingewikkeld dus. We hadden die vrijdag om 8 uur 's ochtends afgesproken. Ja ik weet het echt ongelovelijk vroeg. Schijnbaar is cricket niet de snelste sport en tijdens de kampioenschappen kan een wedstrijd soms wel 5 dagen duren :O. Mijn team stond als eerst in het veld en aangezien het die dag 34 graden zou worden waren we heel blij dat we in het veld begonnen waren, want zelfs om 9-10 uur in de ochtend was het al ruim 30 graden en stonden we in de zon te bakken. Na ongeveer 2 uur was mijn team aan slag en ik heb zelf twee keer mogen slaan. Erg leuk en ik heb toch nog een aantal punten gescoord. :D Ik kan nu officeel zeggen dat ik alle cricket matches die ik ooit heb gespeeld gewonnen heb. Daarna heb ik me nog even opgefrist voordat ik mij bij de kerstbbq heb aangesloten. Nog steeds heel apart om te bbqen voor kerst. Het was wel ontzettend gezellig geweest.
Zondag 4 december werd ik door Rick op de hoogte gesteld dat er een meet en greet met Jazza zou zijn. Jazza is een youtube celebirty die allemaal toffe dingen tekent. Bovendien kon je via een code die hij gaf gratis naar het virtual reality congres dat die dag zou plaatsvinden. Aangezien ik vr wel tof vind en dit maar 5 minuten bij mijn huis vandaan was leek het mij wel leuk om hier gebruik van te maken. Ik heb hier een vr simulatie gedaan wat echt heel apart is. Als je lijkt te vallen in zo'n situatie met zo'n vr bril op voel je ook echt in je buik alsof je aan het vallen bent, heel onwerkelijk. Verder was er nog een demonstratie van tilt brush. Dit is een soort schilderen in 3D wat er ook heel erg tof uit kan zien en heb ik Jazza ontmoet en ben ik samen op de foto gegaan.
Vrijdag 16 december zou de universiteit voor 2 weken dichtgaan vanwege de kerstdagen. En Lei wilde graag nog een gezellig groepsuitje organiseren met onze professor erbij. Dus vrijdag 9 december begonnen we met een gezellige pizzalunch en we zouden later naar coogee beach gaan. Helaas kon onze professor uiteindlijk niet mee omdat ze nog veel afspraken had met iedereen die haar nog wilde zien voordat ze op vakantie zou gaan, ze is tevens head of school voor the school of chemistry. Lei had een taxi geregeld waardoor we binnen een klein halfuurtje al op het strand waren. We zagen al gauw dat Marcello een springtouw mee had en hij liet ons een paar coole trucjes zien wat hij er allemaal mee kon uitvoeren. Echt tof ik wist niet eens dat er zoveel springtouw mogelijkheden waren. :P We hebben die middag lekker een beetje gebald en gefrisbeed op het strand. Verder ben ik samen met een paar van de jongens in de zee gegaan. De golven waren die dag best wel hoog en het strand waar de golven neerkwamen bestond inmiddels al uit een hoek van 45 graden. Met wat geluk en een goede timing ben ik de golven voorbij gezwommen zonder te dunkelen (in een ronddraaiende spiraal komen door de golven die maar over je heen blijven slaan) Dit heb ik een tijdje volgehouden maar het is toch behoorlijk vermoeiden om de hele tijd over de golven heen te blijven zwemmen dus na een tijdje besloot ik maar weer terug te zwemmen, wat toch nog moeilijker is dan gedacht aangezien de golven je wel landinwaards duwen maar je ook net zo hard weer terug de zee in trekken. Na een behoorlijke inspanning was ik blij dat ik weer op het strand was aangekomen nadat ik nog wel een duw van een golf nakreeg. Wel ontzettend gaaf die golven hier.
Verder ben ik woensdag 21 december nog een keer met Jade van Coogee beach naar Bondi beach gewandeld. Dit is een heel mooie wandeling langs de kust en een groot aantal stranden van Sydney van ongeveer 5 km. We hebben ook nog lekker mexicaans gegeten in Coogee.
Voor de rest heb ik voornamelijk afscheid genomen van mijn huisgenoten aangezien ik 24 december uit huis vertrokken ben.
Tot de volgende keer! Dikke knuffel
Kangoeroes en snorkelen
Hey allemaal,
Het is weer enorm lang geleden dat ik wat geschreven heb. Mijn uitstelgedrag is nog steeds aanwezig. Allereerst welkom terug lieve lezers, fijn dat jullie, mijn trouwe fans, nog steeds mijn blog lezen na zo'n lange radiostilte van mijn kant. Oke nou even serieus de afgelopen weken heb ik niet stil gezeten dus ik heb eigenlijk nog best wel veel te vertellen. Ook heb ik in deze tijd de twee tofste dingen gedaan die ik tot nu toe in Australie heb uitgevoerd dus ga er maar even goed voor zitten.
Zondag 30 okt. 10.00am Ik word langzaam wakker en beantwoord wat berichten.
10.10am Ik besluit een keer op te staan en douchen.
10.20am Tijd om lekker te ontbijten met havermout.
...... Oh wacht dit is misschien een beetje te gedetaileerd in dit tempo is de blog pas af als ik weer terug ben in Nederland. Haha nou even serieus Zondag 30 Okt was ik naar Bondi beach gegaan
omdat er een heel tof evenement aanwezig was, dit is jaarlijks en wordt Sculpture by the sea genoemd, ik was hiervoor ervanuit gegaan dat ik echte zandsculpturen te zien zou krijgen. Dit bleek niet
helemaal het geval. De meeste kunstwerken waren van metaal omringt met een heleboel aziaten. Weet niet of die laatste ook daadwerkelijk bij de kunst hoorde maar je kreeg ze er iedergeval gratis
bij, De ene platgedrukt tegen het kunstwerk. De andere poseren met een twee vingers in de lucht en een duckface naast het bordje: Please do not touche the sculptures. dat is hier ongeveer overal
zo'n beetje wel het geval, ik doe mijn best maar kan helaas niet altijd garanderen dat ik een foto maak zonder een aziaat. Afijn sommige van de kunstwerken waren erg mooi maar na zo'n anderhalf uur
had ik er wel genoeg van en ben ik lekker op het strand gaan liggen terwijl ik naar de surfers aan het kijken was die allemaal gave capriolen uithaalde in de oceaan.
Verder met de studie gaat het ook allemaal goed de daaropvolgende woensdag waren we nog gezellig met de groep wat gaan drinken en zaterdag 5 november was ik naar de Chinese garden of Friendship
geweest dat te vinden is bij darling harbour. Ik had besloten hier naar toe te fietsen en nam de scenic route langst de haven wat een prachtig beeld opleverde (zie foto's). Toen ik bijna aangekomen
was bij de garden zag ik een paar straatartiesten, die zie je hier vaak vooral in de buurt van de havens waar veel mensen komen, dit was erg vermaakelijk en ben ik dus blijven hangen tot de show
was afgelopen. De chinese garden is een kleine tuin die erg mooi is met verschillende gigantische hagedissen erin en een mooie waterval. Het is wel apart dat als je een foto maakt van het mooie
rustgevende plaatje dat je altijd de gigantische kantoorpanden op de achtergrond ziet. Dat doet wat af aan de illusie dat ik in china ben, verder kon je daar ook traditionele kleding huren wat veel
mensen deden zodat ze ergen hiermee in de tuin op de foto konden best wel heel grappig om te zien. Na deze verkenning door het vriendschappelijke china was ik richting Luders huis gegaan waar hij
me had uitgenodigd voor een bbq die zijn huisgenoten hadden georganiseerd. Hij heeft maar liefst 22 huisgenoten dus het is al behoorlijk druk met alleen de mensen. Uiteindelijk kon hij er niet
optijd zijn, maar omdat ik al aangekomen was dacht: Sacha niet zo moeilijk doen stap gewoon dapper dit huis binnen, bedoel wat is het ergste dat kan gebeuren? Ik kan natuurlijk enorm naar rook
stinken aan het einde van de avond.. Dus ik kwam een beetje awkward met mijn pak worstjes binnen gelopen, met waar moet ik deze laten en wie heeft de bbq georganiseerd. De eerste persoon waar ik
tegen begon te praten wist me na 5 minuten te onderbreken om te zeggen dat hij hier niet woonde, wel dat schoot lekker op. Gelukkig kwam ik een paar andere huisgenoten tegen waar ik het verder de
rest van de avond heel gezellig mee gehad heb. Luders zelf kwam pas tegen 10.00pm een keertje op de bbq aanzetten ipv de afgesproken 6.00pm. Haha maar ik had me prima vermaakt en het werd al weer
tijd om naar huis te fietsen aangezien dit toch ook nog wel een tijdje zou duren. Ja reistijden beginnen hier pas bij een half uur. :P
Zondag was ik uitgenodig door een van zijn huisgenoten om te gaan vissen en ik vind vissen niet eens leuk maar had toch ja gezegd omdat ik blijkbaar heel slecht nee kan zeggen als ik overvallen
word. Lekker handig. Die dag was echt heel ongemakkelijk en awkward voor mij aangezien de persoon in kwestie een beetje teveel in mijn personal space kwam. Ik kan dit lastig uitleggen maar laten we
het er maar op houden dat ik blij was weer thuis te zijn en niet meer met die persoon heb afgesproken. Verder niks gebeurd hoor wil het niet mysterieus maken ofzo maar zelfs aan mijn fantastisch
uitdrukkende schrijfskills zit een limiet.:P
Oke nou vliegen we even vooruit naar een voor mij ontzettend leuk weekend. Zaterdag 12 november was ik gaan shoppen. Ja echt wel helemaal voluit remmen los shoppen in een outlet factory. Ik kwam
terug met een fantastische buit. 2 bikini's, 2 jurken, een pet, een broek en ... Oh wacht dat was het al weer. hehe kon toch minder vinden dan ik dacht. Ach was wel een zeer vermakelijke dag en
aangezien het meer dan 30 graden was buiten vond ik het niet heel vervelend om in een koel winkelcentrum te hangen. Ja mensen ik weet het het is daar 4 graden ik moet niet zeuren. Nou geloof me er
is ook zo iets als te heet. Als het hier 24 graden is voelt het al warmer dan 30 graden in Nederland, dus het zou zomaar kunnen dat als je op een gegevend moment helemaal niets meer van me hoort ik
waarschijnlijk gewoon gesmolten ben...
Oke nou het echte leuke moment van dit weekend. Zondag stond ik vroeg op, ja weer vroeger dan normaal doordeweeks, jeez die hitte zorgt ervoor dat ik echt rare dingen doe hier... Luders en ik
hadden afgesproken om die dag naar Morisset Park te gaan, dit is ongeveer 2.5 uur met de trein. Nou de dag begon al goed. Ik stond keurig op tijd op de bus te wachten terwijl ik mij realiseerde dat
mijn tas wel erg verdragelijk licht was...Oh nee camera vergeten, korte discussie in mijn hoofd, wel meenemen, niet meenemen, wel, niet, wel oke vlug rennen naar huis camera pakken en oh bus
missen... De eerstvolgende bus zou al weer te laat gaan om de trein te halen, er was dus nog maar een optie en dat was naar het dichtstbijzijnde treinstation rennen, ik had namelijk al eens eerder
de trein gemist toen ik met Luders naar het royal national park ging dus dat kon ik natuurlijk niet nog een keer maken. Oke hoeveel minuten heb ik nog: 11 minuten, hoe lang is het lopen.. Oh 10
min. Oke dat wordt flink sprinten dan, heuvel op heuvel af. Ben er bijna vergeet de 27 graden warmte die je omringt. pfff Ja net gehaald, vlug Luders bellen dat ik een iets andere trein pak.
Uiteindelijk toch dus gehaald en de treinrit was ontzettend mooi. We reden op een gegeven moment over een meer omringd door bergen. Wat is Australie toch een ontzettend mooi land en zo grappig om
te zien dat de mensen hier het zo gewoon beschouwen. De meeste kijken een film of zitten op hun telefoon ipv dat ze naar het prachtige landschap om hun heen kijken. Haha ik heb straks
waarschijnlijk al meer van australie gezien dan de gemiddelde australier. Eenmaal aangekomen op morisset station zijn we door een bos richting de picknick plaats gelopen. Dit bos zag er ontzettend
gaaf uit aangezien een groot deel van de bomen volledig zwart waren van as, heel waarschijnlijk niet super lang geleden dat hier een flinke bosbrand had gewoet. We vonden ook midden in het bos een
verbrande auto waarbij zelfs het glas volledig gesmolten was. Pap ik heb speciaal voor jou een foto genomen met de auto ;). Oke laat ik nu maar eens vertellen waarom vandaag zo speciaal was, waarom
we besloten even 2.5 uur enkele reis te maken om naar een speciale picknick plaats te gaan. Deze locatie stond er namelijk om bekend om de loslopende kangoeroes. Ja echt wilde kangoeroes die je kan
knuffelen als je voorzichtig bent. We hadden gehoord dat ze helemaal gek zijn op wortelen en bananen. Dus gewapend met een banaan liepen we een klein stukje het bos in waar we al meteen meerde
kangoeroes zagen. Het probleem is dat de verhouding kangoeoroe toerist een klein beetje afweek, gemiddeld 10 toeristen per kangoeroe. Zo kan je natuurlijk toch geen mooie foto maken, bovendien zijn
de meeste mensen nogal lomp en onvoorspelbaar waardoor we die niet vertrouwde en dus niet zeker wisten hoe de kangoeroes hier op zouden reageren. We besloten dus wat verder het bos in te trekken om
een toeristloze kangoeroe te vinden. Haha ja ik zie mijzelf niet als een toerist erg hypocriet ik weet het.(A). Al snel zagen we een kangoeroe die wat lastig te benaderen was maar een vrij kleine
daar in de buurt was wel beter te benaderen en die heb ik een beetje banaan gevoerd. Aaien lukte nog niet helemaal daar was deze wat te schuw voor. Even verderop zagen we een grote gespierde reus
en nog iets verder de eerste mama kangoeroe van vandaag. Wat een tof gezegd zeg met zo'n baby kangoeroe in de buidel. Na een paar foto's van zich te hebben laten maken vond mama het wel weer
genoeg. Nou dachten wij dus even de jackpot gewonnen te hebben maar goh wat zat ik daar naast zeg. Na een tijdje gerelaxed te hebben in het gras besloten we ons maar bij de groepjes toeristen aan
te sluiten en een paar lieve kangoeroes te aaien, niet te groot want dat voelt iets veiliger aangezien het toch wilde dieren zijn. Wat zijn kangoeroes zacht zeg, dat had ik totaal niet verwacht,
het is net alsof je een pluizig konijn of kitten aait. Na een tijdje besloten we naar huis te gaan, gelukkig moesten we nog allebei naar de wc waardoor we richting een meer liepen en aangezien het
weer 30 graden was vond ik het wel een goed idee om hier toch nog even in te 'zwemmen' was meer een beetje afkoelen omdat het water vol met planten zat en ik niet zo goed wist wat ik kon
verwachten. Ik ben zo blij dat we dat uiteindelijk gedaan hebben, hierdoor gingen we namelijk pas om 6.00pm naar huis wat betekende dat het gebied zo'n beetje uitgestorven was. Toen we terugliepen
zagen we al gauw hele groepen van wel meer dan 50 kangoeroes staan zo gaaf, ik heb er een paar gefilmd, helaas door mijn fantastische skills is het beeld nog al wiebelig maar ik denk dat jullie het
nog steeds wel tof zullen vinden. Ik zal dit filmpje op facebook posten want volgens mij is dit niet mogelijk op de blog. Nog iets ontzettend tofs was dat deze kangoeroes ook daadwerkelijk hongerig
waren, terwijl de paar die we zagen in de middag nauwelijk aten. Luders had een wortel in zijn hand en van 20 meter kwam er ineens een kangoeroe op ons afgesprongen, een beetje angstig stond ik
daar aangezien ik niet zeker wist of die wilde eten of ons aanviel. Gelukkig bleek hij het op de wortel gemunt te hebben en sloeg deze met zijn voorpoot zo een paar keer uit luders hand voordat hij
hem accepteerde. Even later kwamen er nog 2 waarvan twee moeders. Een met een echt jong kindje nog zo schattig. We waren er maar rustig bij gaan zitten terwijl ze om ons heen huppelde. Ik heb een
behoorlijke tijd ze geknuffeld en eentje legde zelfs voorzichtig zijn voorpoot op mijn hand terwijl die aan de wortel die ik vasthield zat te knagen. Dit was werkelijk een heel bijzondere ervaring.
's Avonds kwamen we pas heel laat thuis en kon ik echt mijn ogen niet meer openhouden, maar dat was toch wel een van de mooiste dagen die ik tot nu toe in Australie heb meegemaakt.
Dit weekend was het laatste weekend dat Luders er nog was omdat hij nu klaar is met zijn stage. Zaterdag zijn ben ik samen met hem en Lei, mijn supervisor, naar de spinnen expositie gegaan in het australian museum. Dit was best wel tof en we hebben hier ons prima vermaakt, waar Lei mij af en toe probeerde te foppen door te doen alsof er een spin over me heen kroop. Haha ik ben naief maar niet zo naief. We zitten elkaar eigenlijk altijd wel te plagen ook in het lab, ben wel heel blij met mijn supervisor.:) Daarna ben ik nog even met Luders naar het Queen victory building gegaan, een prachtige shopping mall, waar we een mooie indiana jones hoed voor hem hebben gevonden die hij nog graag wilde. Vandaag was ik samen met Luders uitgenodigd door David een postdoc in de groep om te gaan snorkelen. We hadden om 1.30pm bij Coogee Beach afgesproken en ik was daarvoor toch nog maar even een wetsuit gaan huren omdat ik dacht dat het anders te koud zou worden, jeej goed gedacht was behoorlijk frisjes maar ik had het heerlijk warm. Het was onzettend tof om te snorkelen en de vissen zo te zien. Ik heb denk ik wel meer dan anderhalfuur onder water zitten turen. Het is eigenlijk zoiets als vissen tv kijken, lekker relaxend. Eerst moet je wel even dat paniekerige gevoel van het ademen van je afzetten en daarna gaat het prima. Door het wetsuit bleef ik zelfs zo goed drijven dat mijn voeten elke keer uit het water kwamen wat zelfs een beetje lastig zwemmen was. Gelukkig kon je de vissen al op 4 meter van de kust zien dus kon ik gewoon lekker meedobberen met de vissen. Eigenlijk best grappig had daar nooit zo overnagedacht maar de vissen bewegen ook onderwater mee met de stroming van de golven. Ik heb ontzettend veel verschillende vissen gezien en zelfs krabben, maar de meest indrukwekkende was de meer dan 1 meter lange blue Groper. Zo tof kleine zebravisjes zwommen de hele tijd met hem mee, waarschijnlijk omdat het zo'n mooie bodyguard is. Snorkelen werkt echt heel kalmerend en ook wel stiekem best verslavend. Ik ga sowieso nog een keer :). Maar voor de volgende keer maar even een wetsuit tweedehands op de kop tikken want huren elke keer wordt veel te duur.
Zo als jullie het tot het einde hebben kunnen volhouden met dit lange verhaal zijn jullie weer helemaal op de hoogte van mijn avonturen hier in Australie. :) Tot de volgende keer, zal proberen mijn uitstelgedrag wat onder controle te krijgen.
Dikke knuffel vanuit het zonnige Australie.
XOXO Sacha
Whale Watching
Hey allemaal,
weer even een update over wat ik nou weer heb uitgespookt het afgelopen weekend. Vrijdag 14 October heb ik samen met Luders en Aya een pizza gemaakt en duitse appeltaart, wat op een vreemde manier beide dezelfde bodem heeft. Smaakte erg lekker maar die appeltaart kan lang niet op tegen die lekkere die jij altijd maakt mam (A). Zaterdag was een bijzondere dag. Luders en ik hadden 2 weken eerder geboekt om op een whale watching cruise te gaan. Om naar de plek te komen waar deze cruise zou beginnen moesten we eerst met de ferry naar Manly wharf. Super tof want we hadden de extra snelle die na mijn idee al een stuk sneller gaat dan de gemiddelde speedboot op de loosdrechtse plassen, erg gaaf dus.:) Aangekomen bij de warf moesten we nog een tijdje wachten op de boot voor de cruise wat niet heel erg vervelend was aangezien het lekker 26 graden was en stralend weer. Toen we eenmaal de boot op konden zijn luders en ik helemaal voorin gaan zitten. Ik zal even kort proberen te beschrijven hoe de boot eruit ziet voor het effect. Dus in totaal zaten er denk ik maar een stuk of 20 mensen op en de boot was denk ik 7 meter lang en 2-3 meter breed. Niet heel groot dus. Het tochtje begon nog redelijk rustig omdat we nog in de baai waren maar het moment dat we de open oceaan tegemoet kwamen voelde het stormachtig, enorme wind resulteerde in behoorlijk grote golven. En met mijn camera verstopt in een plastic zakje onder mijn trui heb ik mij krampachtig vast gehouden terwijl ik in een soort achtbaan van een boottochtje terecht was gekomen. Met een een verschil van zeker 2-3 meter in hoogte rampt de voorkant van de boot alle golven waarvan de opspatting vervolgens over je heen kolkt. Binnen een paar minuten was ik al redelijk nat en we moesten nog steeds de walvissen vinden. De schipper vertelde dat deze alleen van de zijkant benaderd mogen worden omdat ze zich anders bedreigd voelen en wegzwemmen. Daarna vertelde hij er doodleuk achteraan dat als je niet al te nat moet worden je nu achterin moet gaan zitten waarna die meteen volle snelheid ging. Oftewel zelfs al had je achterin willen gaan zitten dan had je het niet eens gedurfd. De ene naar de ander golf kolkt over me heen en ik weet zeker dat als ik mij niet vasthad gehouden ik waarschijnlijk wel overboord was geslagen, maar het was zo ontzettend tof om in deze levensechte wildwaterbaan te zitten. Na een paar minuten was ik volledig doorweekt en was mijn kleding zo verzadigd dat ik een tweede oceaan op mijn broek bleef liggen. Na een tijdje rondgevaren te hebben kon ik voor het eerst in mijn leven een echte walvis waarnemen. Ontzettend gaaf om te zien en we hadden geluk wat het ging hier om een moeder en een baby en deze baby vond het nodig om een prachtige show te geven en dus elke uit het water op te springen zodat we hem goed konden bewonderen. Zo ontzettend prachtig om te zien en we waren zelfs tot 15 meter afstand gekomen. Mijn camera werkte wonder boven wonder gelukkig nog steeds dus ik kreeg het voor elkaar om wat kiekjes te schieten (lees: 200 foto's minder ruimte op mijn sd kaart) van deze bijzondere dieren. Na ongeveer een 20-30 minuten, veel te snel voor mijn gevoel ik kon hier wel uren naar kijken, zijn we weer richting haven gekeerd. Wat was dat een mooie ervaring zeg (zie foto's). Na dit avontuur zijn luders en ik nog lekker op het strand gaan liggen om een beetje op te drogen wat toch nog best wel een tijd duurde.
's avonds had ik met Jade afgesproken, het meisje dat ik had leren kennen met de fietstocht vorige keer. We hebben eerste gezellig pannenkoeken gegeten bij pancakes on the rocks. Haha oke weet het ben daar nu al 3 keer geweest in anderhalve maand tijd, maar is ook zo lekker :P. Die avond was er een optocht ter ere van het 100 jarige bestaan van de tarongo zoo van Hyde park richting het opera house waar het dan zou eindige met een dansshow. Jade en ik hebben de optocht bekeken wat bestond uit een aantal praalwagens van belichte dieren met daarachter dansende kinderen met lichtzwaarden in het kostuum van het dier op de praalwagen. Erg leuk om te zien. De dansshow stelde uiteindelijk niet zo heel veel voor aangezien dit gewoon de kinderen waren die hun lichtzwaard op en neer bewogen maar de optocht was erg leuk om te zien.
zondag had ik mij aangemeld voor een activiteit bij mijn favorieten meetup groep waarbij we dit keer zouden gaan wand klimmen. Super leuk :). Ik heb ontzettend veel tips gekregen van Con (de organisator van de groep) en weet nu op een redelijke manier een muur te beklimmen zonder je helemaal als een aap aan je armen omhoog te trekken. Blijkbaar beklim je de wand als een sprinkhaan door elke keer met gebogen benen je omhoog te duwen. Na 2 uur klimmen waren we allemaal uitgeput en ben ik nog samen met een deel van de groep uit eten gegaan wat erg gezellig was.
Verder heb ik dit weekend niet super veel gedaan. Gisteren ben ik nog even gezellig met Pulkit en Aya naar de broadway shopping mall gegaan waar we gezellig wat doorheen gewandeld hebben en een beetje bijgekletst hebben. Helaas is Aya deze week verhuist omdat ze het niet zo leuk vond dat er alleen nog maar italianen in huis wonen. Dus nu zijn alleen Pulkit en ik geen itatlianen, toch maar eens tijd om vloeiend italiaans te gaan leren... uhum mi ciamo Sacha. pizza, panchetta, gracias, ciao. Nou dat was ongeveer mijn volledige italiaanse woordenschat. Ik kan me dus voorstellen, vervolgens om een pizza met ham vragen en daarna bedanken en weggaan.:P. Morgen weer aan het werk.
Hoe gaat het daar in Nederland met iedereen?
Dikke knuffel Sacha
Royal en meer
Hey Allemaal,
Het is weer eventjes geleden en ik heb best wel wat meegemaakt de afgelopen twee weekenden. Nou om te beginnen had ik in het weekend van 1 oktober lekker drie dagen vrij omdat het maandag labour day was. Ontzettend belangrijke dag moet ik zeggen, zouden wij ook in Nederland moeten instellen, niet verkeerd zo'n extra vrije dag.
Zondag waren we naar het national park gegaan waar je ongeveer een uurtje over doet met de trein. Aangezien wij er een beetje optijd wilde zijn en de trein maar 1x in de 2 uur reed betekende dat wij helaas de trein om half 9 al moesten hebben. Super vroeg op dus. Ik sta trouwens in het weekend vaker vroeger op dan doordeweeks. Ja weet het klinkt echt niet als mij :o. Helaas had ik de trein gemist wegens wat misverstanden op welk platform ik moest zijn (zijn er maar liefst 25) en aangezien we onze fiets mee hadden genomen was het niet zo makkelijk om van het ene platform naar het andere te rennen (lees trapje op trapje af denderen). Luders had hem wel gehaald dus die had de eerste beste trein weer teruggepakt wat hij gelukkig niet erg vond. Vervolgens dus alsnog 2 uur wachten op de volgende trein. 2 kostbare uren slaap! Uiteindelijk waren we om kwart over 11 bij het station en moesten we nog een stukje fietsen naar de start van de 13.7 km wandelroute. Nou kwamen we onderweg toch een helling tegen, eentje waar een berggeit gauw de andere kant op zou zijn gelopen. zwoegende met de fiets aan de hand omhoog gelopen, maar van de positieve kant gezien op de terugweg konden we hier lekker formule een coureurtje spelen. De wandeltocht was super tof naast de oceaan en we hadden met een reden deze gekozen, omdat je hier halverwege de Figur 8 pools kan vinden. Dit zijn eigenlijk botweg gezegd gewoon natuurlijke gaten in de grond die bij laagtij fungeren als een zwembad en bij hoogtij volledig ondergedompeld zijn. Dit was dan ook de reden dat we een beetje optijd wilde zijn aangezien we eigenlijk een foto wilde maken van het wegstromende water wat nu uiteindlijk niet meer gelukt is. De wandeltocht was heel tof en ik heb voor het eerst een mierenegel in het wild gezien, iets wat veel locals nog niet eens hebben gezien :). Nou vooruit eigenlijk alleen de stekels omdat meneer niet uit zijn bal wilde komen. Erg vreemd als je bedenkt dat er alleen maar een stuk of 10 chinezen om je heen staan om een foto van je te maken. Misschien was die een beetje cameraschuw of was die gewoon wat prikkelbaar wie weet, nu zal ik jullie verblijden met een mooie stekelige foto. Na ongeveer 2 uur lopen (denk ik kan ook meer zijn) kwamen we bij de locatie van de Figur 8 pools aan. Echter stonden wij zo nog 20m hoger dan het platform en moesten we op de een of andere manier naar beneden zien te komen. We zijn hier langzaam afgedaalde over de rotsen wat toch best wel een beetje spannend was. Uiteindelijk veilig en wel beneden gekomen klaar om in de zwembaden te duiken. Het die dag heerlijk 26 graden dus ik ben lekker in een groot aantal van die natuurlijke zwembaden gesprongen die stiekem toch nog best wel koud zijn. En aangezien het hier in Sydney behoorlijk vaak waait was ik lekker snel droog met mijn natuurlijke fohn. Hier zijn we nog ongeveer een uur gebleven voordat we weer genoeg moet hadden verzameld om de volgende 8 km te lopen ofzo wat helaas voornamelijk berg op was. Gelukkig hadden we het rondje goed gekozen want de reis bergop ging aanzienelijk minder steil dan bergaf. Na ongeveer 500 m kwamen we bij een strandje waar ook duidelijk was hoe je eigenlijk wat veiliger naar de Figure 8 pools kon lopen. Ik heb het jullie trouwens nog niet gezegd maar deze route is enorm populair en er lopen voordurend mensen langs waaronder ook chinezen met slippers. Totaal onbegrijpelijk als je bedenkt dat je over rotsen moet klimmen en er overal stenen liggen... Na de route zijn we eerst nog lekker wat in Sydney wezen eten waarna ik daarna heerlijk geslapen heb.
Maandag was eigenlijk het plan om naar het strand te gaan maar dit is uiteindelijk niet doorgegaan dus heb ik lekker een beetje thuis kunnen bijkomen.
Dinsdag gebeurde er trouwens wat raars. Ik was opweg naar huis vanuit de Uni en soms rij ik op het voetpad omdat dat iets veiliger is of omdat ik me dan niet zo opgehaast hoef te voelen als wanneer ik op de busbaan rijd. Nou ik rijd dus net iets naar beneden en ik ga helemaal niet hard en een wat oudere man voor me begint ineens met zijn boodschappen tas (met wieltjes, zo eentje die oma's altijd hebben) te zwaaien richting mij en roept daarbij dat ik niet op het voetpad mag rijden (wat iedereen hier zo'n beetje doet en volgens mij ook gewoon mag) gelukkig miste die en vervolgens probeert hij ook nog op mij te spugen. Bleh. Ook dat lukt hem gelukkig niet, behoorlijk geschokken sta ik daar een beetje beduust te kijken terwijl die vent tegen mij loopt te schreeuwen. Gelukkig neemt een jongen achter het voor mij op en helpt mij. Die zit vervolgens met die oude vent opgescheept die maar door blijft razen. Een ander meisje komt naast mij staan en loopt met mij mee omdat dat op het moment het verstandigst is want ander houdt die ander man nooit op. Vond het wel een beetje rot om die jongen zo achter te laten met die vent maar hoop dat hij begreep dat ik hem erg dankbaar was. Ik moet wel zeggen dat ik geloof dat die vent niet helemaal goed in zijn hoofd was en als ik niet zo compleet verrast zou zijn geweest ik iets makkelijker gehandeld zou hebben aangezien hij nou volgens mij ook niet zo heel sterk was, maar wie verwacht dat nou. Duurde nog wel een paar uurtjes voordat ik over de schrik heen was maar verder alles goed en niks ernstigs gebeurd. Was trouwens die zondag daarvoor ook al aangevallen alleen dit keer door een vogel. Deze vogels zijn nogal aggresief met het bewaken van hun nest dus als je langsloopt of fiets kunnen ze je zomaar aanvallen. Gelukkig had ik een helm op dus na 3x tok gehoord te hebben hield die er mee op. Zat blijkbaar iets raars in de lucht afgelopen week.
Dit weekend ben ik zaterdag gezellig wat wezen drinken met Rick en Rowin (twee studiegenoten van de Universiteit in Eindhoven). Zij waren nu Australie aan het rondreizen nadat ze hiervoor hun stage al hadden afgerond. Het was erg gezellig en weer een paar leuke tips te wete gekomen over wat ik nog kan gaan doen in mijn reis door australie. Zondag moest ik weer vroeg op omdat ik mij had opgegeven bij een groep op meetup.com waar we een fietstocht van 37 km zouden maken van milson point naar cronulla. Harstikke leuk en met een snelheid van een schildpad hebben we deze tocht afgelegd. Heel gezellig en ik had meteen aan het begin al een klik met een leuk meisje genaamd Jade waar ik waarschijnlijk nog wel vaker mee ga afspreken :). Uitendelijk zijn we niet meer naar Cronulla gegaan omdat hier geen trein bleek te rijden dus zijn we iets anders gereden en uiteindelijk richting brighton gegaan waar ik vanuit daar weer de trein terug naar huis heb gepakt. Uiteindelijk toch de hele dag gevuld en 's avonds weer voldaan naar bed gegaan.
Zo nu zijn jullie ook weer op de hoogte. Ik weet het was een beetje lange blog dus ik zal voortaan proberen wat eerder te schrijven. Dikke knuffel vanuit het zonnige Australie en tot de volgende keer. Xx
Blue mountains
Hey allemaal,
Het is weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Deels omdat ik een weekend helemaal niets gedaan heb en deels omdat ik niet zoveel zin had om te schrijven. Haha moet ook een keer kunnen toch. Maar laten we even mijn leven hier in Australie onder de loep nemen... Oke, hier gaan we dan. Iets meer dan een week geleden ben ik met een meisje die bij mij op kantoor zit (Rania) naar de nieuwe film van Bridget Jones's baby geweest. in een woord Hilarisch. Zo ontzettend leuke film, dus mensen als je nog niet geweest ben sowieso doen.
Afgelopen weekend had ik echter een lekker lang weekend. Bas en Gijs (vrienden van de TU/e) waren in Australie vanwege een symposium in Melbourne en zijn vanuit daar gezellig naar Sydney gekomen. We hadden dus afgesproken om afgelopen vrijdag naar de Blue mountains te gaan, nadat ik vrij had gekregen van de universiteit hier. Jippie!! Veel over gehoord en begreep dat het een ontzettend mooi natuurgebied is. Vroeg vertrokken 7.00 uur opgestaan, en laat ik je even vertellen dat ik nou niet bepaald een ochtendmens ben en dit dus aanvoelt alsof ik net mijn hoofd ten ruste heb gelegd op dat rechthoekje wat zich voordoet als een kussen hier. :P Bas en Gijs hadden een auto gehuurd dus ik ben in heerlijke luxe afgereisd richting de blue mountains, wat ongeveer anderhalf uur duurt. Bas en Gijs hadden al helemaal uitgestippeld wat we allemaal wel niet zouden bekijken (lees wandelen tot je zolen versleten zijn). Ze hadden voor hun doen een record afstand uitgestippeld, na wat ik begreep 25 km, volgens mij bleek dit achteraf een grapje te zijn,
Na dit nogal inspannende avontuur konden we even lekker lunchen voordat we ons begaven naar de volgende etape, wat nog een halfuurtje verder rijden was. De wentworth falls. Een prachtige waterval, waar je via je raad het al nog zo'n flink aantal trappen dichterbij kon komen. Hier was het plan om nog een rondje van ongeveer 6 km te maken wat voor mij toch wel al richting een behoorlijke afstand gaat, zeker als je er bij opteld dat er zoveel hoogteverschil aanwezig is. De omgeving was echter zo prachtig dat ik het helemaal niet erg vond om nog wat meer te lopen en de waterval was zo ontzettend mooi. Halverwege hadden we echter een verkeerde afslag gemaakt wat leiden tot een wat avontuurlijker pad, ontzettend tof, we gingen nog lager en moesten over stenen klimmen en riviertjes oversteken door over de stenen te manouvreren. Eens in de zoveel tijd hielden we even pauze waar we mooie foto's konden nemen en Gijs zijn panorama's kon maken. Deze route was ontzettend tof maar ook behoorlijk zwaar. Aan het einde moesten we natuurlijk die paar 100 meter die we waren afgedaald ook weer omhoog en het laatste uur kon ik echt niet meer. Ik heb mijn linkerbeen af en toe toch even moeten helpen traplopen. Ontzettend moe maar voldaan kwamen we dan een half uur voor het donker werd bij de auto aan. Maar liefst 6 uur gelopen en als ik mijn track app moet geloven zo'n 22,67 km gelopen. En ik heb niet precies geteld maar denk toch wel een paar 1000 treden gehad te hebben. :P
's Avonds zijn we lekker gaan eten bij pancakes on the rocks, waar ik een week eerder ook al met Alex en Aya (mijn huisgenoten) was gaan eten. Ze verkopen hier van die gruwelijk lekkere amerikaanse pannenkoeken met ijs en vruchtjes en heel veel chocola. Nou dat smaakt goed, zeker na zo'n intensief dagje. Bas, Gijs als jullie dit lezen nog bedankt voor het ontzettend leuke dagje!
Zaterdag had ik nog een hike van 6 km in de planning staan met een groep gevonden via meetup.com.au die regemaltig leuke uitstapjes maakt waar je je dan gewoon voor kunt aanmelden. Echter heb ik dit helaas moeten afzeggen wegens het feit dat ik niet meer kon lopen door de inspanning van de dag ervoor. Kon nog net strompelend de trap af. Dit leidde ertoe dat ik de rest van het weekend niet zo heel veel meer gedaan heb. Zondag was ik er nog wel even opuit gegaan en ben ik lekker wezen shoppen in de Broadway shopping mall. Moest nog een broek hebben wat hier toch best een uitdaging is als je bedenkt dat hier bijna alleen maar hoge taille of middelhoge taille broeken te verkrijgen zijn, terwijl ik altijd lage draag. Een vrouw in de winkel heel lief laten helpen maar kwam er altijd op neer dat de taille of te hoog was of de pijpen van de broek veel te kort.XD Uiteindelijk toch geslaagd op zijn hollands in de H&M. Haha ja die hebben ze hier ook.
Nou dat was mijn weekend dan weer. Volgend weekend heb ik weer een lekker lang weekend aangezien het maandag 3 okt labour day is, nationale vrije dag hier. Lange leven de arbeid :D. Verder wil ik nog even zeggen dat ik jullie reacties erg leuk vind om te lezen. Tot de volgende keer. Xx
Verhuist
Hey allemaal,
We zijn al weer een weekje verder, weer een week langer in Sydney. Doordeweeks is het allemaal best wel rustig geweest. Op de Universiteit gaat het allemaal zijn gangetje. Werk gaat minder snel dan
ik zelf wil maar dat komt omdat ik nog geen toegang heb tot een aantal apparaten en daardoor steeds afhankelijk van andere ben. Hopelijk verandert dat deze week. Donderdag kwam mijn begleider terug
op de universiteit dus kon ik met mijn officiele project beginnen. Project is heel tof en mijn begleider heel aardig en behulpzaam. Ik zal proberen het project een beetje uit te leggen:
Hier in de groep hebben ze macrocycles (zie het als een grote circel) ontwikkeld. Deze cycles kunnen sulfaat ionen (deeltjes die precies in de circel passen) binden. Momenteel lossen deze
macrocycles wel op in water, maar zijn niet hydrofoob genoeg (wanneer een deeltje niet in het water wil zijn) om door een celmembraan te gaan (soort muur om je cel heen). Ik ga verschillende
aanpassingen aan de stuctuur doen om te zorgen dat deze macrocycles wel door het celmembraan kunnen, en deze experimenten ga ik vervolgens ook uitvoeren. Ik hoop dat dit een beetje duidelijkheid
biedt. Zo niet vraag gerust verder als je geinteresseerd bent. ;)
Er was deze week elke dag in de pauze wel iets te doen op de universiteit, zo heb ik dinsdag een lesje rolstoel schermen gehad. Betekend dat ik in een normale stoel zat en het moest opnemen tegen een jongen in een rolstoel. Zo zit je dus zijlings en na een aantal oefenslagen begon het echte werk. Een hevige strijd tussen leven of dood waar ik op het nippertje uit het oog van de naald kroop en heldhaftig mijn tegenstander versloeg... Oke realiteit ik heb mijn tegenstander vaker op zijn helm geraakt dan hij mij. maar schermen is toch spannender dan je denkt, zo'n degen zoeft op je af met een behoorlijk snelheid.
Donderdag heb ik een therapie sessie gekregen. Even alle stress van mij afknuffelen met honden op het gras. :) een heleboel hondenknuffeltjes maken gauw veel goed, niet dat ik ergens problemen had maar wie wil er nou niet even zo'n lieve viervoeter aaien in de pauze.:D Donderdag was er ook een lezing waarna we met een groepje van 18 personen uit eten gingen in een pizza restaurant, dit was heel gezellig en zo kon ik nog wat andere mensen leren kennen van verschillende groepen.
Oh wacht ik zou bijna vergeten dat ik deze week verhuist ben. Het lijkt al veel langer geleden maar inderdaad dinsdag ben ik in mijn nieuwe woning getrokken. Mijn eerste indruk was nogal moeilijk. Toen ik in het huis aankwam waren alleen mijn italiaanse huisgenoten aanwezig (Ketty, Francessco en Fillipo) die ook nog eens 2 italiaanse vrienden op bezoek hadden. Je raad het al alleen maar italiaans geklets waardoor me ik een beetje buitengesloten voelde. Bovendien kunnen Ketty en Francessco ook amper engels wat het niet makkelijker maakt. Ik werd wel meteen mee uitgenodigd om Kangoeroes te gaan spotten wat ik dan wel weer tof vond. Niet veel later dacht ik daar al anders over toen een vriend van hun met wiet aan kwam zetten en ze het hadden over de hele reis drinken. Bovendien ging Fillipo, de enige persoon die engels kon niet mee. Gelukkig was de hele trip gecanceld toen ze erachter kwamen dat het een 3 uur enkele reis is richting kangoeroeland, dus ben ik uiteindelijk toch naar de Universiteit gegaan. Het zijn een beetje rare gasten. Die dag zat ik helaas wel minder in mijn vel, omdat ik het een beetje jammer vond wat voor huisgenoten ik had getroffen. Echter werd dit gevoel al weer een stuk minder toen ik 's avonds thuis kwam en Aya ontmoette (japans meisje) zij kon tenminste wel een beetje engels en eet ook vaak rond dezelfde tijd zodat we een beetje kunnen praten. Ook ontmoette ik Alex (ook een italiaan) maar hij woont al 3 jaar in Sydney en kan dus prima engels. Beide zijn heel tof en ik babbel vaak met ze 's avonds. Verder heb ik donderdag mijn laatste huisgenoot ontmoet (Pulkit, jongen uit india) die hier ook pas een maandje is. Ik kan het goed met hem vinden dus we hebben afgesproken samen wat dingen to ondernemen. In totaal heb ik nu 7 huisgenoten en er zal vast wel binnenkort een 8ste bijkomen.
In het weekend was het dan eindelijk tijd om wat dingen te gaan ondernemen. Helaas werken op Pulkit na al mijn huisgenoten in een restaurant dus werkt bijna iedereen in het weekend. Dus Pulkit en ik zijn er zaterdag opuit getrokken en besloten de free tour Sydney te volgen. Dit is een hele leuke tour langs bekende delen van Sydney zoals het buisness district, het oprahuis, de harbour bridge enz. Aan het einde kon je aan de gids een bedrag geven voor wat je de tour waard vond, wat het een stuk goedkoper maakt :). We hadden een hele leuke vrouwelijke gids die ontzettend leuke feitjes vertelde over Sydney en het op een grappige manier bracht. Hierna waren we geeindigd in the rocks de oudste wijk van Sydney waar ook het chocolade festival gehouden werd. Pulkit en ik hebben nog een tijdje hier doorheen gewandeld, maar kwamen toch wel gauw tot de conclusie dat het chocholade festival weinig chocola bevatten. Heel veel kraampjes, maar voornamelijk ander etenswaar. Uiteindelijk heb ik gecarameliseerde appels gekocht, ook lekker.
Vandaag ben ik in mijn eentje naar bondi beach gegaan. Er was namelijk een festival of the winds aan de gang wat inhield dat er allemaal vliegers in de lucht te zien waren. Ook was er een podium waar allerlei soorten toffe afrikaanse en regea muziek werd gespeeld met hier en daar een dans. Het was heel leuk om te zien dat het publiek lekker meedanst, de ene wat ritmischer dan de ander :P. Nu een beetje moe van het drukke weekend en morgen begint mijn werkweek weer. Verder gaan Alex, Aya, Pulkit en ik volgende week zondag naar Blue mountain, wat schijnbaar heel mooi is. Bovendien heeft Alex een auto dus dat maakt het meteen een stuk gemakkelijker. Tot volgende week. Xx
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Sacha
Eerste week in Sydney
Hey allemaal,
Het is al weer een ruime week geleden dat ik in het vliegtuig stapte op weg naar Sydney. Gezellig met de hele familie in de auto gepropt op weg naar Schiphol. Helemaal klaar ingecheckt en al, alleen mijn bagage moest nog even ingeleverd worden. Nou in praktijk begon de reis iets anders dan gedacht nadat we er op het vliegtuig achter kwamen dat mijn vlucht naar Honk Kong gecanceld was. Lichtelijk verbaasd omdat dit nergens aangegeven stond op de borden zijn we in shifts in de rij gaan staan voor het laten omboeken van mijn ticket. Na 2 uur wachten was het dan eindelijk zo ver. Mijn nieuwe reis stond vast en niet naar Hong Kong nee naar Seoul in Zuid-Korea. Niet dat het veel had uitgemaakt, ik kom per slot van rekening toch niet voorbij de douane, maar ik moet zeggen mooie landingsbaan hoor in Seoul :P. Wel heel fijn was dat het vliegtuig dezelfde dag nog zou vertrekken alleen zo'n 9 uur later (lees 4 uur later weer aanwezig zijn op schiphol). Iedereen blij, hele planning in de war, dus toch maar weer lekker naar huis. En dit is het einde van de korste vakantie ooit...
Haha geintje, na 9,5 uur wachten zat ik dan eindelijk in het vliegtuig. Nou laten we deze reis maar overslaan aangezien niemand gelukkig wordt van een gedetaileerd 10 uur durend vliegverslag. Op Seoul aangekomen moest ik mij nog even 3 uurtjes vermaken op een mooie vlieghaven. Ik werd meteen naar een balie gewezen kreeg een geel papiertje in mijn handen gedrukt die ik moest invullen en door. Aangekomen bij de balie was de man niet tevreden over hoe ik het papiertje had ingevuld en werd ik weer teruggestuurd. Toen maar mijn ticket erbij gepakt en naar een mevrouw gelopen en proberen duidelijk te maken dat ik nog gewoon een tweede vlucht had. Bij het zien van het ticket wees de vrouw mij een heel andere kant op, bleek het gele papiertje een aanvraag formulier te zijn om Zuid-Korea te mogen betreden, niet nodig dus.
Maandag 29 augustus was het dan zo ver om 6.15h kwam ik aan met een prachtige zonsopgang. Eerst nog even mijn tas ophalen en door de douane en dan kon ik Sydney in. Bepakt en bezakt de trein in gestapt met een bus als vervolg die mij bracht naar de airbnb waar ik voor 8 nachten zou verblijven. Ik verblijf gezellig bij een homostel in huis genaamd Justin en Kjong (weet nog steeds niet hoe je het uitspreekt). Ze zijn van begin af aan super aardig en ik mag overal gebruik van maken. 's avonds zitten we vaak gezellig samen voor de tv en maken we wat grapjes. Ik maandag niet zoveel gedaan aangezien ik nog al moe was van de reis. Gezorgd dat ik meteen in het Australische ritme belanden met veel moeite.
De volgende dag ben ik naar het Australian museum gegaan wat hier ongeveer 15 min lopen vandaan is. Was heel interessant, vooral het aboriginals gedeelte waarin ik van een vrouw die in het museum werkte uitleg heb gekregen over verschillende werktuigen. Verder viel het mij buiten heel erg op dat de volgens die hier rondvliegen nogal anders zijn van de dagelijkese mus en koolmezen in nederland. Je ziet hier heel veel witte ibissen (ja gegoogled, helaas nog geen foto) en witte kaketoes. En uiteraard hoe kan het ook anders, duiven.
Woensdag kreeg ik een berichtje van een contact die ik van papa had gekregen voor kamers hier in Sydney. Meteen die dag afgesproken om twee verschillende locaties te bekijken. Op de eerste locatie aangekomen begon ze zich meteen te verontschuldigen waarna ze gezien mijn naam dacht dat ik een jongen was. oeps. En aangezien ik voor een twinroom ging kijken zou dat inhouden dat ik samen met een jongen op de kamer kwam te liggen. Herhaadelijk tegen haar gezegd dat het echt niet erg was en dat het ook mijn fout was, omdat ik vergeten was in de mail te zetten dat ik een meisje ben (en in buitenlandse landen is Sacha nou vaak een jongensnaam :P). Gelukkig had ze op de tweede locatie twee bedden vrij en kon ze een van de jongens verplaatsen naar de andere kamer zodat ik daar wel met een meisje op de kamer kon liggen. Ze heeft mij keurig naar de locatie gebracht en ik vond het helemaal fantastisch. Dinsdag 6 September verhuis ik naar mijn nieuwe onderkomen waar ik de badkamer deel met nog een italiaans meisje en we een royale woonkamer/keuken/eetkamer delen met mijn zessen. Verder is er nog een mooie buitenplaats waar we lekker kunnen zitten met een zeil tegen de hitte van de zon. Mijn nieuwe onderkomen bevind zich op 48 Catherine st. Leichhardt, NSW 2040, Sydney. Verder is er een heel strikt schoonmaak rooster wat prettig is. Mijn huisbaas Joanne (de vrouw die mij erheen bracht) is ontzettend lief en vriendelijk dus dat is ook weer mooi meegenomen. Verder ben ik 's avonds naar een fietsenworkshop avond gegaan. 2 keer per week knappen vrijwilligers tweedehands fietsen op die ze dan weer weggeven of repareren ze fietsen van iemand anders. Op deze manier heb ik mijn fiets helemaal gratis en voor niets gescoord en met behulp van de mannen daar hebben we de remmen en versnellingen gerepareerd. Maandag ga ik er weer heen om te helpen. Ontzetttend handig om te leren hoe je fietsen repareert aangezien nederland toch wel echt een fietsland is.
Donderdag begon ik alweer met mijn allereerste stage dagje. Ik begon met een gesprek met Katerine Jolliffe, mijn proffesor voor de komende 4 maandjes. Een ontzettend lieve vrouw, die eerst eens het een en ander uitgelegd heeft waarna ik een stappeltje papierwerk en safety opdrachten kreeg om te beginnen. Aangezien dat best een behoorlijk dagdeel in beslag nam heb verder alleen nog maar 1 reactie ingezet onder begleiding van Eddie een promovendie van de groep. Mijn officele begleider is momenteel nog in Engeland op vakantie en de persoon die mij tijdelijk zou begleiden ligt nu in het ziekenhuis. Nu help ik Eddie dus een beetje mee voordat ik aan mijn eigen project begin. Wel grappig om te zien dat hier weer andere regels gelden in het lab dan wat ik gewent ben in Nederland. Hier moet je bijvoorbeeld 3 pagina's invullen en toestemming krijgen van de head of school en de safety officer om uberhaupt een reactie te mogen uitvoeren terwijl we dit gewoon ongestoord konden doen in de groep waar ik werkte in Nederland. Verder zijn alle medewerkers waarmee ik in de groep en kamer zit ontzettend aardig en heb ik vrijdag meteen een fietshelm (ja verplicht, ook wel logisch als je ziet hoe het hier gaat) gekregen van een duitse uitwisselingsstudent uit twente die in zijn Bnb waar hij verblijft nog 4 op de plank had liggen. Ook was ik mee gevraagd voor de geplande lunch de volgende dag met de groep wat heel gezellig bij een thais restaurant was. Vrijdag verder gewerkt aan de reactie en aan het einde van de dag ontzettend blij dat het weekend was, aangezien ik zowel mentaal als lichamelijk helemaal gesloopt was. Ontzettend vermoeiend al dat lopen de hele week met gigantische hellingen. Nu zaterdag lekker een beetje geluierd en 's avonds voor het eerst cheese chilli fries geprobeerd, best lekker. Vandaag voor het eerst lekker een beetje door de stad gefiets nu ik een helm had en vanochten een slot heb gekregen van Justin en Kjong. Is wel even wennen hoor, iedereen rijdt hier links en ondanks dat het fietsverkeer in Sydney steeds populairder wordt is het toch wel pittig om je af en toe door het verkeer heen te manoeuvreren. Vaak maar even via het voetgangerspad oversteken.
Morgen begint de nieuwe week weer en ik heb dinsdagochten vrij genomen om te verhuizen. Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte tot de volgende keer.